انگشتر حضرت زهرا

  یکى از افرازهاى زینتى براى زنان و مردان از قدیم‏الایام انگشتر بوده و هست. اما آنچنانکه از روایات دینى و از سیره پیامبر صلى اللَّه علیه و آله (1) و ائمه طاهرین برمى‏آید جنبه تزئینى انگشتر در فرهنگ دینى به عنوان هدف اول و آخر نیست بلکه استفاده از انگشتر جنبه متذکر بودن به اسماء الهى داشته به نوعى پناهندگى به اسماء حضرت حق از مکائد شیطانى و غفلتها است.

علاوه بر این نقش انگشتر، خود علامت و نشان‏دهنده ویژگیهایى در مورد اولیاء خدا است. به همین دلیل نقش انگشترى آنان متفاوت از همدیگر بوده است.

از اقوال تاریخى نقل شده در مورد زندگى حضرت زهرا علیهاالسلام ثابت مى‏شود ایشن داراى انگشترى به جنس نقره و نقش مخصوص که مزین به اسماء متبرکه الهى یا پیامهاى معنوى دیگر است، بوده‏اند.

نقش انگشترى آن حضرت امن المتوکلون، (آنان که توکل مى‏کنند، در امانند) بود. و نیز گفته شده که نقش آن اللَّه ولى عصمتى، (خداوند نگهدار و ولى عصمت و پاکى من است) بوده است.

گفته شده است که انگشتر حضرت نقره‏اى و نقش آن نعم القادر اللَّه و یا امن المتوکلون بود و یادآور شده‏اند که نقش این کلمات در نگین انگشترى تأثیر عجیبى در دفع دشمنان و نگهدارى اموال و اولاد و بدن از شر انس و جن و شیاطین و تمام ناراحتى‏ها و آفات و بدیها و بلیات دارد. و گفته شده است که نقش انگشتر آن حضرت نقش انگشترى حضرت سلیمان بن داود یعنى سبحان من الجم الجن بکلماته بوده است.